Λόγοι περὶ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου

Λόγοι περὶ τῆς  Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου

Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς γράφει γιὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου: «Ἂν ὁ Θεὸς Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πατέρα ἔγινε ἄνθρωπος καὶ υἱὸς ἀνθρώπου, γιὰ νὰ κάνει τοὺς ἀνθρώπους θεοὺς καὶ υἱοὺς Θεοῦ, ἂς πιστέψουμε ὅτι ἐκεῖ θὰ φτάσουμε, ὅπου τώρα εἶναι ὁ Χριστός, ὡς κεφαλὴ τοῦ ὅλου σώματος, ποὺ ἔγινε γιὰ χάρη μας πρόδρομός μας πρὸς τὸν Πατέρα μὲ τὴν δική μας φύση.
Γιατί στὴ σύναξη τῶν θεῶν, δηλαδὴ αὐτῶν ποὺ θὰ σωθοῦν, θὰ σταθεῖ ὁ Θεὸς ἀνάμεσά τους μοιράζοντας τὶς ἀμοιβὲς τῆς ἐπουράνιας μακαριότητας, χωρὶς νὰ ὑπάρχει καμία ἀπόσταση μεταξὺ Αὐτοῦ καὶ τῶν ἀξίων».
Ὁ ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας σὲ ὁμιλία του στὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου λέει: «Καταλαβαίνουμε τὸ μέγεθος τῆς ἀπωλείας, ποὺ πρέπει νὰ ἔνοιωσαν οἱ Ἀπόστολοι μετὰ τὴν Ἀνάληψη στὸν οὐρανὸ τοῦ Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦταν τὸ πᾶν γι᾽ αὐτοὺς ἐπὶ τῆς γῆς.
Καὶ εἶναι αὐτὴ ταύτη ἡ ἀπώλεια γιὰ τὴν ὁποία οἱ οὐράνιες δυνάμεις σπεύδουν νὰ τοὺς παρηγορήσουν, ὅταν τοὺς λένε ὅτι «οὗτος ὁ Ἰησοῦς, ὁ ἀναληφθείς ἀφ᾽ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται».
Χριστιανοί, ἐὰν γνωρίσατε καθόλου τὸν Κύριο Ἰησοῦ, ἐὰν «γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος», ἀσφαλῶς πρέπει λίγο-πολὺ νὰ ἔχετε καταλάβει πόσο ἄδειος εἶναι ὁ κόσμος χωρὶς Αὐτόν, καὶ νὰ νιώθετε πόσο ἄδεια εἶναι ἡ καρδιὰ σας, ὅταν εἶναι ἀπών Ἐκεῖνος… Ἔτσι ὅσο μεγάλος καὶ ἂν εἶναι ὁ κόσμος, ὅση ποικιλία καὶ ἂν ἔχουν τὰ ὡραῖα πράγματα, ὅσο ἄφθονες καὶ ἂν εἶναι οἱ πηγὲς τῶν ἀπολαύσεων , δὲν μποροῦν νὰ γεμίσουν τὸ μικρὸ σκεῦος τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ἡ ὁποία, ὄντας ἀθάνατη, μπορεῖ νὰ ἱκανοποιηθεῖ μόνο μὲ τὴν ἀθάνατη ζωή».
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὸν λόγο του στὴ Ἀνάληψη ἀναφέρει: «Ἐγὼ νομίζω ὅτι μὲ τὴν φράση “ἔστη ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν’’ δεικνύεται καὶ τὸ ὅτι οἱ μαθητὲς ἐστηρίχθηκαν στὴν πίστη πρὸς αὐτὸν μὲ αὐτὴν τὴν φανέρωση καὶ τὴν εὐλογία. Διότι δὲν ἐστάθηκε μόνο στὸ μέσο ὅλων αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ στὸ μέσο τῆς καρδιᾶς καθενός, κι ἐστηρίχθηκε διὰ τῆς πίστεως· ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ λεχθεῖ καὶ γιὰ τὴν κάθε καρδιὰ ἐκεῖνο τὸ ψαλμικὸ “ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ αὐτῆς, καὶ οὐ σαλευθήσεται’’. Διότι ἀπὸ ἐκείνη τὴν ὥρα οἱ ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου ἔγιναν σταθεροὶ καὶ ἀμετακίνητοι.
Ἐστάθηκε στὸ μέσο τους καὶ τοὺς λέγει, “εἰρήνη ὑμῖν’’, τοῦτο τὸ γλυκὸ καὶ σημαντικὸ καὶ συνηθισμένο του προσφώνημα. Ἐπειδὴ ἡ εἰρήνη εἶναι διπλή, αὐτὴ δηλαδὴ ποὺ ἔχουμε πρὸς τὸν Θεὸ ποὺ εἶναι κατ᾽ ἐξοχὴν γέννημα τῆς εὐσεβείας, καὶ αὐτὴ ποὺ ἔχουμε οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας».
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στὴν ὁμιλία του στὴν Ἀνάληψη λέει: «Ὅπως ἔμεινε ἔκπληκτη ἡ γῆ ὅταν εἶδε ὅτι εἶχε σῶμα ὁ Σωτήρας καὶ μὲ τὴν θεϊκή του δύναμη διέταζε τοὺς ἀνέμους καὶ τὴν θάλασσα, ἔτσι καὶ ὁ οὐρανὸς βλέποντας μὲ κατάπληξη τὸ Θεὸ μὲ σῶμα, λέγει “Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ Βασιλιὰς τῆς δόξης’’;
Καὶ πρόσεχε τὸ θαυμαστό. Ὁ Σωτήρας, ὅταν ἦλθε στὸν κόσμο ἔφερε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ ὅταν ἀνέβηκε στοὺς οὐρανοὺς, ἔφερε μαζί του σῶμα ἅγιο, γιὰ νὰ δώσει στὸν κόσμο ἐγγύηση σωτηρίας, τὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ σῶμα του εἶναι στὸν οὐρανό, καὶ τὸ Πνεῦμα του εἶναι κοντά μας, κάτω στὴ γῆ. Ἔγινε ἕνα γένος, Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων».
Ὁ δὲ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς θὰ προσθέση: «Εὐλογημένε, πολυεύσπλαχνε Κύριε, πόσο μεγάλο εἶναι τὸ ἔλεός σου! Ἡ ἱστορία τῆς ἔλευσής Σου στὸν κόσμο ξεκίνησε μὲ εὐλογία καὶ τελειώνει μὲ εὐλογία. Ὅταν ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἀνάγγειλε τὴν ἔλευσή Σου στὸν κόσμο, χαιρέτησε τὴν Παναγία Μητέρα Σου μὲ τὰ λόγια: “Χαῖρε, κεχαριτωμένη!”. Τώρα ποὺ ἀποχαιρετᾶς ἐκείνους ποὺ πίστεψαν σὲ Σένα, ἄνοιξες διάπλατα τὰ χέρια Σου καὶ τοὺς ἔδωσες τὴν εὐλογία Σου! Ὤ, ὑπερευλογημένε! Ὤ, πηγὴ κάθε εὐλογίας! Εὐλόγησε καί μᾶς, ὅπως εὐλόγησες τοὺς ἀποστόλους Σου!»
____________________________________________________________________________
1. Φιλοκαλία τόμ. Β΄ σελ. 128
2.Ἡ Θεολογία τῆς καρδιᾶς Ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας Ἐκδ. Ἴνδικτος σελ. 135
3. Γρηγορίου Παλαμᾶ Ε.Π.Ε. τόμ. 10 σελ. 31
4. Ἰ. Χρυσοστόμου Ε.Π.Ε. τόμ. 36 σελ. 285 5. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Ἀναστάσεως Ἡμέρα ὁμιλίες –ἐπιμέλεια-Πέτρου Μπότση σελ. 213
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1979  14 Ἰουνίου 2013
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5659.html