Γόρτυνος Ιερεμίας: «Τό ἔνδοξο ἔθνος μας ξέπεσε στά χρόνια μας, γιατί φύγαμε ἀπό τόν Θεό τῶν Πατέρων μας»

Ἤρεμος καί γαλήνιος φαινόταν ὁ Δεσπότης μας σήμερα, τήν δεύτερη μέρα τῶν Χριστουγέννων τό πρωί στήν Θεία Λειτουργία, στό χωριό Παλιομοίρι τῆς Μεγαλοπόλεως, ὅπου εἶχε μεταβεῖ γιά τήν τέλεση Μνημοσύνου μέ τήν Θεία Λειτουργία.

Ὁμοίως ἤρεμος ἦταν καί στό θεῖο του κήρυγμα καί παρήγορος πρός τήν θλιμμένη οἰκογένεια. Ὁ ναός ἦταν κατάμεστος ἀπό τό ἐκκλησίασμα.

Στό τέλος τοῦ κηρύγματός του ὁ δεσπότης, συνεδύασε τό θέμα του μέ τήν «μεγάλη ἁμαρτία», ὅπως εἶπε, πού συνέβηκε στήν πατρίδα μας, τό νά γίνει νόμος ἡ ἀκολασία καί ἐπιτέθηκε δριμύτατα – πάει τώρα τό ἤρεμο πρῶτα ὕφος του – ἐναντίον ἐκείνων πού ψήφισαν ἕνα τέτοιο «αἶσχος νόμο», ὅπως τόν ἀποκάλεσε.

Ἰδιαίτερα ὅμως ὁ Μητροπολίτης μας ἦταν θυμωμένος καί ἀπότομος στήν ἐπίθεσή του ἐναντίον τῶν βουλευτῶν τῆς ἐπαρχίας μας, οἱ ὁποῖοι ψήφισαν τόν «ἐλεεινό νόμο», ὅπως τόν εἶπε.

Στήν ἐπίθεσή του αὐτή ἐναντίον τους ὁ Μητροπολίτης τούς εἶπε τήν φράση «ντροπή τους», καί μάλιστα τήν εἶπε δυό καί τρεῖς φορές.

Προέτρεψε δέ τούς χριστιανούς νά μεταφέρουν στούς βουλευτές αὐτούς τήν θλίψη του γιά τήν πράξη τους καί τόν χαρακτηρισμό του ὡς «ντροπή τους». Καί μάλιστα εἶπε, θά χαρεῖ νά τοῦ κάνουν μήνυση γιά τήν φράση του αὐτή καί «ἐλᾶτε, χριστιανοί μου – μᾶς εἶπε – στό δικαστήριο, γιά νά ἀκούσετε τί θά τούς πῶ».

Δέν μποροῦμε νά θυμηθοῦμε ὅλα τά πολλά πού εἶπε ὁ δεσπότης κατάπικρος γιά τόν νόμο πού ψηφίστηκε. Θυμόμαστε μόνο ὅτι ἀναφέρθηκε μέ πόνο λέγοντας, ποῦ κατήντησε ἡ ἔνδοξη πατρίδα μας, πού τιμοῦσε τήν παρθενία καί ἔκανε Παρθενώνα, ποῦ κατήντησε στά χρόνια μας, ὥστε οἱ ἄρχοντές της νά ψηφίζουν τήν ἀκολασία ὡς νόμο.

«Καί μή με ἀφήνετε – εἶπε – χριστιανοί μου, μή μέ ἀφήνετε νά ἀγωνίζομαι μόνος μου. Δέν εἶναι δική μου ἡ πίστη καί ἡ πατρίδα. Εἶναι καί δική σας πίστη ἡ Ὀρθοδοξία καί δική σας πατρίδα ἡ Ἑλλάδα μας. Τό ἔνδοξο ἔθνος μας, τό χιλιοξακουσμένο – συνέχιζε νά λέει –, ξέπεσε στά χρόνια μας, γιατί φύγαμε - φύγαμε ἀπό τόν Θεό τῶν Πατέρων μας. Πάει – εἶπε στό τέλος ὁ Δεσπότης – θά μᾶς πάρει ὁ Θεός τή Χάρη του, ἀφοῦ ποδοπατοῦμε τόν νόμο του καί ψηφίζουμε γιά νόμο τίς βρωμιές».

Εἶπε καί ἄλλα, πού δέν μποροῦμε νά τά θυμηθοῦμε. Ὅλοι στό ἐκκλησίασμα, ὅπως φαίνονταν ἀπό τά πρόσωπά τους, ἐνθουσιάστηκαν ἀπό τό ξέσπασμα αὐτό τοῦ δεσπότου Ἰερεμία καί ἰδιαίτερα κεντριστήκαμε ἀπό αὐτό πού μᾶς εἶπε, νά μήν τόν ἀφήνουμε μόνον νά ἀγωνίζεται, ἀλλά νά εἴμαστε καί ἐμεῖς ὅλοι συναγωνιστές στόν ἀγώνα τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν πίστη καί τά ἁγνά ἤθη στήν πατρίδα μας.

Ἦταν καί Ἀθηναῖοι στό ἐκκλησίασμα καί μερικοί παρέμειναν στό τέλος γιά νά συγχαροῦν ἰδιαίτερα τόν Μητροπολίτη.

Οἱ ἐπιτόπιοι κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ἐνθουσιάστηκαν ἰδιαίτερα καί μᾶλλον θά ἐκδηλώθηκαν ἀργότερα δυναμικά οἱ ἀντιδράσεις τους.

«Πάω τώρα ἀμέσως, τώρα, τώρα, πάω νά πάρω τηλέφωνο στό βουλευτή», εἶπε μιά ἁπλῆ γυναῖκα. 

Πάντως γενικά ὅλοι χαρήκαμε ἀπό τό ἐλεγκτικό αὐτό κήρυγμα τοῦ δεσπότη μας καί ἔτσι τόν θέλουμε νά εἶναι.

Νά εἶναι ἀγωνιστής καί νά θερμαίνει καί τήν δική μας καρδιά γιά τόν Θεό καί τήν Πατρίδα.

Καί ὄχι, δέν θά τόν ἀφήσουμε νά ἀγωνίζεται μόνος του, γιατί καί ἐμεῖς πιστεύουμε αὐτό πού μας ἄφησαν σάν προῖκα οἱ γιαγιάδες μας καί ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τήν πατρίδα μας, πού τήν τραγουδᾶμε στά τραγούδια μας χορεύοντας.